From Proto-Mon-Khmer *sʔuj. Cognate with Mon သ္အဲု (ui, “to be rotten, putrid”) and Khmer ស្អុយ (sʼoy, “putrid, to stink”).
ôi • (𦞏)
Onomatopoeic.
ôi! • (隈, 喂, 偎)