zweven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch swēven, from Old Dutch sweven, from Proto-Germanic *swibāną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋeː.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwe‧ven
• Rhymes: -eːvən

Verb

zweven

1. (intransitive) to float, to hover
2. (intransitive) to glide
   • 1992, Geoff Bullock, "Opwekking 488" (tr. of "The Power of your love"), tr. by Mireille Schaart, Opwekkingsliederen/Evangelische Liedbundel .

     […] ik voel Uw kracht / en stijg op als een arend / dan zweef ik op de wind / gedragen door Uw geest / en de kracht van Uw liefde — I feel your force / and ascend like an eagle / then I glide in the wind / drawn by your spirit / and the force of your love

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of zweven (weak)
infinitive	zweven
past singular	zweefde
past participle	gezweefd
infinitive	zweven
gerund	zweven n
	present tense	past tense
1st person singular	zweef	zweefde
2nd person sing. (jij)	zweeft, zweef2	zweefde
2nd person sing. (u)	zweeft	zweefde
2nd person sing. (gij)	zweeft	zweefde
3rd person singular	zweeft	zweefde
plural	zweven	zweefden
subjunctive sing.1	zweve	zweefde
subjunctive plur.1	zweven	zweefden
imperative sing.	zweef
imperative plur.1	zweeft
participles	zwevend	gezweefd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanzweven
• afzweven
• binnenzweven
• buitenzweven
• doorzweven
• inzweven
• nazweven
• neerzweven
• omzweven
• ontzweven
• opzweven
• overzweven
• rondzweven
• verzweven
• voortzweven
• voorzweven
• wegzweven
• zweefbrug
• zweefmolen
• zweefsport
• zweefsprong
• zweefster
• zweefteef
• zweeftoestel
• zweeftrein
• zweeftuig
• zweefveer
• zweefvlieg
• zweefvliegen
• zweefvliegtuig
• zweefvlucht
• zweefvoertuig
• zweefzadel
• zwever
• zweverig
• zweving

 

Descendants

• Afrikaans: sweef
• Negerhollands: sweev