rondzweven
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]rondzweven
Conjugation
[edit]| Conjugation of rondzweven (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rondzweven | |||
| past singular | zweefde rond | |||
| past participle | rondgezweefd | |||
| infinitive | rondzweven | |||
| gerund | rondzweven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zweef rond | zweefde rond | rondzweef | rondzweefde |
| 2nd person sing. (jij) | zweeft rond, zweef rond2 | zweefde rond | rondzweeft | rondzweefde |
| 2nd person sing. (u) | zweeft rond | zweefde rond | rondzweeft | rondzweefde |
| 2nd person sing. (gij) | zweeft rond | zweefde rond | rondzweeft | rondzweefde |
| 3rd person singular | zweeft rond | zweefde rond | rondzweeft | rondzweefde |
| plural | zweven rond | zweefden rond | rondzweven | rondzweefden |
| subjunctive sing.1 | zweve rond | zweefde rond | rondzweve | rondzweefde |
| subjunctive plur.1 | zweven rond | zweefden rond | rondzweven | rondzweefden |
| imperative sing. | zweef rond | |||
| imperative plur.1 | zweeft rond | |||
| participles | rondzwevend | rondgezweefd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||