Jump to content

zbuntować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ buntować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zbunˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio 1; zbuntować:(file)
  • Audio 2; zbuntować się:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zbun‧to‧wać

Verb

[edit]

zbuntować pf (imperfective buntować)

  1. (transitive) to call to rebel
  2. (reflexive with się) to rebel
    Synonym: powstać

Conjugation

[edit]
Conjugation of zbuntować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbuntować
future tense 1st zbuntuję zbuntujemy
2nd zbuntujesz zbuntujecie
3rd zbuntuje zbuntują
impersonal zbuntuje się
past tense 1st zbuntowałem,
-(e)m zbuntował
zbuntowałam,
-(e)m zbuntowała
zbuntowałom,
-(e)m zbuntowało
zbuntowaliśmy,
-(e)śmy zbuntowali
zbuntowałyśmy,
-(e)śmy zbuntowały
2nd zbuntowałeś,
-(e)ś zbuntował
zbuntowałaś,
-(e)ś zbuntowała
zbuntowałoś,
-(e)ś zbuntowało
zbuntowaliście,
-(e)ście zbuntowali
zbuntowałyście,
-(e)ście zbuntowały
3rd zbuntował zbuntowała zbuntowało zbuntowali zbuntowały
impersonal zbuntowano
conditional 1st zbuntowałbym,
bym zbuntował
zbuntowałabym,
bym zbuntowała
zbuntowałobym,
bym zbuntowało
zbuntowalibyśmy,
byśmy zbuntowali
zbuntowałybyśmy,
byśmy zbuntowały
2nd zbuntowałbyś,
byś zbuntował
zbuntowałabyś,
byś zbuntowała
zbuntowałobyś,
byś zbuntowało
zbuntowalibyście,
byście zbuntowali
zbuntowałybyście,
byście zbuntowały
3rd zbuntowałby,
by zbuntował
zbuntowałaby,
by zbuntowała
zbuntowałoby,
by zbuntowało
zbuntowaliby,
by zbuntowali
zbuntowałyby,
by zbuntowały
impersonal zbuntowano by
imperative 1st niech zbuntuję zbuntujmy
2nd zbuntuj zbuntujcie
3rd niech zbuntuje niech zbuntują
passive adjectival participle zbuntowany zbuntowana zbuntowane zbuntowani zbuntowane
anterior adverbial participle zbuntowawszy
verbal noun zbuntowanie
[edit]
adjective
adverb
nouns

Further reading

[edit]
  • zbuntować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbuntować in Polish dictionaries at PWN