wystarczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ starczyć. First attested in the 16th century. Compare Kashubian wëstarczëc and Silesian wystarczyć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈstar.t͡ʂɘt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈstar.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -art͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: wy‧star‧czyć

Verb

wystarczyć pf (imperfective wystarczać)

1. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to occur in sufficient quantity or degree) [with genitive ‘enough of what’; in addition, with dative ‘for whom’; or with na (+ accusative) or do (+ genitive) ‘for what’; or with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]

   Synonym: starczyć

   Antonyms: braknąć, zabraknąć

2. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to be a sufficient cause or reason) [with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]

   Synonym: starczyć

3. (intransitive) to do (to be a sufficient replacement) [with dative ‘for whom’; or with za (+ accusative) ‘for what’]

   Synonym: starczyć

4. (obsolete, intransitive) to manage (to be able to do) [with dative]
5. (obsolete, intransitive) to afford (to have enough money for) [with na (+ accusative) ‘for what’]

Conjugation

Conjugation of wystarczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystarczyć
future tense	1st	wystarczę			wystarczymy
	2nd	wystarczysz			wystarczycie
	3rd	wystarczy			wystarczą
	impersonal	wystarczy się
past tense	1st	wystarczyłem, -(e)m wystarczył	wystarczyłam, -(e)m wystarczyła	wystarczyłom, -(e)m wystarczyło	wystarczyliśmy, -(e)śmy wystarczyli	wystarczyłyśmy, -(e)śmy wystarczyły
	2nd	wystarczyłeś, -(e)ś wystarczył	wystarczyłaś, -(e)ś wystarczyła	wystarczyłoś, -(e)ś wystarczyło	wystarczyliście, -(e)ście wystarczyli	wystarczyłyście, -(e)ście wystarczyły
	3rd	wystarczył	wystarczyła	wystarczyło	wystarczyli	wystarczyły
	impersonal	wystarczono
conditional	1st	wystarczyłbym, bym wystarczył	wystarczyłabym, bym wystarczyła	wystarczyłobym, bym wystarczyło	wystarczylibyśmy, byśmy wystarczyli	wystarczyłybyśmy, byśmy wystarczyły
	2nd	wystarczyłbyś, byś wystarczył	wystarczyłabyś, byś wystarczyła	wystarczyłobyś, byś wystarczyło	wystarczylibyście, byście wystarczyli	wystarczyłybyście, byście wystarczyły
	3rd	wystarczyłby, by wystarczył	wystarczyłaby, by wystarczyła	wystarczyłoby, by wystarczyło	wystarczyliby, by wystarczyli	wystarczyłyby, by wystarczyły
	impersonal	wystarczono by
imperative	1st	niech wystarczę			wystarczmy
	2nd	wystarcz			wystarczcie
	3rd	niech wystarczy			niech wystarczą
anterior adverbial participle		wystarczywszy
verbal noun		wystarczenie

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wystarczyć is one of the most used words in Polish, appearing 20 times in scientific texts, 7 times in news, 13 times in essays, 13 times in fiction, and 41 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 94 times, making it the 675th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• wystarczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wystarczyć in Polish dictionaries at PWN
• “WYSTARCZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.08.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wystarczyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wystarczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wystarczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1043
• wystarczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

From wy- +‎ starczyć. Compare Silesian wystarczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɪˈstar.t͡ʂɪt͡ɕ/
• Rhymes: -art͡ʂɪt͡ɕ
• Syllabification: wy‧star‧czyć

Verb

wystarczyć pf (imperfective wystarczać)

1. (intransitive) to last, to suffice, to be enough

   Synonym: starczyć

Conjugation

Conjugation of wystarczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystarczyć
future tense	1st	wystarczã			wystarczymy
	2nd	wystarczysz			wystarczycie
	3rd	wystarczy			wystarczōm
past tense	1st	wystarczōłch, wystarczōłech, wystarczōł żech	wystarczyłach wystarczyła żech	wystarczyłoch1) wystarczyło żech1)	wystarczylimy, wystarczylichmy	wystarczyłymy, wystarczyłychmy
	2nd	wystarczōłś, wystarczōłeś, wystarczōł żeś	wystarczyłaś wystarczyła żeś	wystarczyłoś1) wystarczyło żeś1)	wystarczyliście, wystarczyli żeście	wystarczyłyście, wystarczyły żeście
	3rd	wystarczōł	wystarczyła	wystarczyło	wystarczyli	wystarczyły
pluperfect tense2)	1st	bōłch wystarczōł, bōłech wystarczōł, bōł żech wystarczōł	byłach wystarczyła była żech wystarczyła	byłoch wystarczyło1) było żech wystarczyło1)	byli my wystarczyli, bylichmy wystarczyli	były my wystarczyły, byłychmy wystarczyły
	2nd	bōłś wystarczōł, bōłeś wystarczōł, bōł żeś wystarczōł	byłaś wystarczyła była żeś wystarczyła	byłoś wystarczyło1) było żeś wystarczyło1)	byliście wystarczyli, byli żeście wystarczyli	byłyście wystarczyły, były żeście wystarczyły
	3rd	bōł wystarczōł	była wystarczyła	było wystarczyło1)	były my wystarczyli, byłychmy wystarczyli	były wystarczyły
conditional	1st	bych wystarczōł	bych wystarczyła	byście wystarczyli	by my wystarczyły, bychmy wystarczyły
	2nd	byś wystarczōł	byś wystarczyła	byście wystarczyli	byście wystarczyły
	3rd	by wystarczōł	by wystarczyła	by wystarczyło	by wystarczyli	by wystarczyły
imperative	1st	niych wystarczã			wystarczmy
	2nd	wystarcz			wystarczcie
	3rd	niych wystarczy			niych wystarczōm
verbal noun		wystarczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• wystarczyć in silling.org