wystarczać

Polish

Etymology

From wystarczyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈstar.t͡ʂat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -art͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: wy‧star‧czać

Verb

wystarczać impf (perfective wystarczyć)

1. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to occur in sufficient quantity or degree) [with genitive ‘enough of what’; in addition, with dative ‘for whom’; or with na (+ accusative) or do (+ genitive) ‘for what’; or with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]

   Synonym: starczać

   Antonyms: braknąć, zabraknąć

2. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to be a sufficient cause or reason) [with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]

   Synonym: starczać

3. (intransitive) to do (to be a sufficient replacement) [with dative ‘for whom’; or with za (+ accusative) ‘for what’]

   Synonym: starczać

4. (obsolete, intransitive) to manage (to be able to do) [with dative]
5. (obsolete, intransitive) to afford (to have enough money for) [with na (+ accusative) ‘for what’]

Conjugation

Conjugation of wystarczać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystarczać
present tense	1st	wystarczam			wystarczamy
	2nd	wystarczasz			wystarczacie
	3rd	wystarcza			wystarczają
	impersonal	wystarcza się
past tense	1st	wystarczałem, -(e)m wystarczał	wystarczałam, -(e)m wystarczała	wystarczałom, -(e)m wystarczało	wystarczaliśmy, -(e)śmy wystarczali	wystarczałyśmy, -(e)śmy wystarczały
	2nd	wystarczałeś, -(e)ś wystarczał	wystarczałaś, -(e)ś wystarczała	wystarczałoś, -(e)ś wystarczało	wystarczaliście, -(e)ście wystarczali	wystarczałyście, -(e)ście wystarczały
	3rd	wystarczał	wystarczała	wystarczało	wystarczali	wystarczały
	impersonal	wystarczano
future tense	1st	będę wystarczał, będę wystarczać	będę wystarczała, będę wystarczać	będę wystarczało, będę wystarczać	będziemy wystarczali, będziemy wystarczać	będziemy wystarczały, będziemy wystarczać
	2nd	będziesz wystarczał, będziesz wystarczać	będziesz wystarczała, będziesz wystarczać	będziesz wystarczało, będziesz wystarczać	będziecie wystarczali, będziecie wystarczać	będziecie wystarczały, będziecie wystarczać
	3rd	będzie wystarczał, będzie wystarczać	będzie wystarczała, będzie wystarczać	będzie wystarczało, będzie wystarczać	będą wystarczali, będą wystarczać	będą wystarczały, będą wystarczać
	impersonal	będzie wystarczać się
conditional	1st	wystarczałbym, bym wystarczał	wystarczałabym, bym wystarczała	wystarczałobym, bym wystarczało	wystarczalibyśmy, byśmy wystarczali	wystarczałybyśmy, byśmy wystarczały
	2nd	wystarczałbyś, byś wystarczał	wystarczałabyś, byś wystarczała	wystarczałobyś, byś wystarczało	wystarczalibyście, byście wystarczali	wystarczałybyście, byście wystarczały
	3rd	wystarczałby, by wystarczał	wystarczałaby, by wystarczała	wystarczałoby, by wystarczało	wystarczaliby, by wystarczali	wystarczałyby, by wystarczały
	impersonal	wystarczano by
imperative	1st	niech wystarczam			wystarczajmy
	2nd	wystarczaj			wystarczajcie
	3rd	niech wystarcza			niech wystarczają
active adjectival participle		wystarczający	wystarczająca	wystarczające	wystarczający	wystarczające
contemporary adverbial participle		wystarczając
verbal noun		wystarczanie

Further reading

• wystarczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wystarczać in Polish dictionaries at PWN