wystarczający

Polish

Etymology

From wystarczać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.star.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: wy‧star‧cza‧ją‧cy

Adjective

wystarczający (not comparable, derived adverb wystarczająco)

1. sufficient

   Antonym: niewystarczający

Declension

Declension of wystarczający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wystarczający		wystarczająca	wystarczające	wystarczający	wystarczające
genitive	wystarczającego		wystarczającej	wystarczającego	wystarczających
dative	wystarczającemu		wystarczającej	wystarczającemu	wystarczającym
accusative	wystarczającego	wystarczający	wystarczającą	wystarczające	wystarczających	wystarczające
instrumental	wystarczającym		wystarczającą	wystarczającym	wystarczającymi
locative	wystarczającym		wystarczającej	wystarczającym	wystarczających

Further reading

• wystarczający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wystarczający in Polish dictionaries at PWN