wypadać z głowy

Polish

Etymology

Literally, “to fall out of [one's] head”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈpa.dat͡ɕ z ˈɡwɔ.vɘ/
• Syllabification: wy‧pa‧dać z gło‧wy

Verb

wypadać z głowy impf (perfective wypaść z głowy)

1. (transitive, idiomatic) Alternative form of wylatywać z głowy

Conjugation

Conjugation of wypadać z głowy: see wypadać.

Further reading

• coś wylatuje z głowy komuś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypadać z głowy in Polish dictionaries at PWN