wypaść z głowy

Polish

Etymology

Literally, “to fall out of [one's] head”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.paɕt͡ɕ z ˈɡwɔ.vɘ/
• Syllabification: wy‧paść z gło‧wy

Verb

wypaść z głowy pf (imperfective wypadać z głowy)

1. (transitive, idiomatic) Alternative form of wylecieć z głowy

   O, przepraszam, totalnie wypadło mi z głowy. ― Oh, I'm sorry, it totally slipped my mind.

Conjugation

Conjugation of wypaść z głowy: see wypaść.

Further reading

• coś wyleciało z głowy komuś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypaść z głowy in Polish dictionaries at PWN