wyknąć
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Slavic *vyknǫti.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]wyknąć impf
- to learn [with genitive or dative ‘something’; or with infinitive ‘to do something’]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 129:
- Vynydz z moyey skoly, bocz nye trzeba ode mnye vyknącz (necesse a me doceri tu non habes)
- [Wynidź z mojej szkoły, boć nie trzeba ode mnie wyknąć (necesse a me doceri tu non habes)]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 432:
- Zydovye począly szye dzyvovacz rzekacz: Yako ten vmye pysmo a nye vykl yego (non didicerit Jo 7, 15)?
- [Żydowie poczęli sie dziwować rzekąc: „Jako ten umie pismo, a nie wykł jego (non didicerit Jo 7, 15)?”]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 133:
- Czlovyecze, wstany, kazecz, a potym vykny prawdzye, mądrosczy a vyerze (veritatem disce)
- [Człowiecze, wstani, każęć […] , a potym wykni prawdzie, mądrości a wierze (veritatem disce)]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[4], page 99:
- Myle dzyeczyatko Iesus nye tako drzal, vyknacz (discens) chodzycz
- [Miłe dzieciątko Jesus nie tako drżał wyknąc (discens) chodzić]
Related terms
[edit]verb
- uczyć impf
nouns
Descendants
[edit]- Polish: wyknąć (obsolete)
References
[edit]- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyknąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
[edit]- M. Arcta Słownik Staropolski/Wyknąć on the Polish Wikisource.Wikisource pl
Polish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Old Polish wyknąć.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]wyknąć impf
- (intransitive, obsolete) to get used to [with do (+ genitive) ‘ something’]
- Synonyms: przywykać, przyzwyczajać się
Conjugation
[edit]or:
Derived terms
[edit]verbs
adjectives
nouns
Related terms
[edit]verb
- uczyć impf
adjective
nouns
Further reading
[edit]- wyknąć in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “przywyknąć, (przy)wyknąć”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
Categories:
- Old Polish terms inherited from Proto-Slavic
- Old Polish terms derived from Proto-Slavic
- Old Polish terms with IPA pronunciation
- Old Polish lemmas
- Old Polish verbs
- Old Polish imperfective verbs
- Old Polish terms with quotations
- zlw-opl:Education
- Polish terms derived from Proto-Slavic
- Polish terms inherited from Proto-Slavic
- Polish terms inherited from Old Polish
- Polish terms derived from Old Polish
- Polish 2-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Polish/ɘknɔɲt͡ɕ
- Rhymes:Polish/ɘknɔɲt͡ɕ/2 syllables
- Polish lemmas
- Polish verbs
- Polish imperfective verbs
- Polish intransitive verbs
- Polish terms with obsolete senses