wykładnie

Old Polish

Etymology

From wykładny +‎ -ie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadɲɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadɲɛ/

Adverb

wykładnie

1. (attested in Lesser Poland) illustratively; as an example; metaphorically, allegorically
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XVI, page 350:

     Vycladnye expositive

     [Wykładnie expositive]

   • 1904 [1421], Aleksander Brückner, editor, Literatura religijna w Polsce średniowiecznej‎^[4], volume III, Krakow, page 168:

     Celestnye, duchownye, przicladne, podobnye, obyczaynye albo wycladnye, albo ku nauczenyu

     [Cielestnie, duchownie, przykładnie, podobnie, obyczajnie albo wykładnie, albo ku nauczeniu]

Related terms

adjective

• wykładny

 

nouns

• wykład
• wykładacz
• wykładanie
• wykładnik
• wykładźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wykładnie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN