wykładacz

Old Polish

Etymology

From wykładać +‎ -acz. First attested in 1444.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadat͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadat͡ʃ/

Noun

wykładacz m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) explainer; commentator
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[1], [2], [3]}, Lubin, page 133:

     Commentarios, id est expositores Tractatus wycladacze (Prov. prol.)

     [Commentarios, id est expositores Tractatus wykładacze (Prov. prol.)]

   • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[4], [5], [6]}, volume XXIII, page 303:

     Wicladacze ariolos (tunc rex fecit connotare omnes ariolos et incantatores ad exponendum sibi somnum)

     [Wykładacze ariolos (tunc rex fecit connotare omnes ariolos et incantatores ad exponendum sibi somnum)]

2. translator; interpreter
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[7], page 278:

     Greczky vykladacz evanyely svyatego Maczyeya (Graecus vero interpres Mathaei) vzravschy, yze rzekl (sc. Maciej) zogolla, ktore szye myny *navyelebnyeysche, y napyssal epy[u]s[y]on

     [Grecki wykładacz ewanjelii świętego Macieja (Graecus vero interpres Mathaei) uźrawszy, iże rzekł (sc. Maciej) «sogolla», ktore sie mini ‘nawielebniejszy’, i napisał «epi[u]s[i]on»]

Related terms

adjective

• wykładny

 

adverb

• wykładnie

 

nouns

• wykład
• wykładanie
• wykładnik
• wykładźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

Descendants

• Polish: wykładacz

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wykładacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wykładacz. By surface analysis, wykładać +‎ -acz.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈkwa.dat͡ʂ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈkɫa.dat͡ʂ/

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: wy‧kła‧dacz

Noun

wykładacz m pers

1. (obsolete) explainer; commentator

   Synonym: (obsolete) wykładca

Declension

Declension of wykładacz

	singular	plural
nominative	wykładacz	wykładacze
genitive	wykładacza	wykładaczy
dative	wykładaczowi	wykładaczom
accusative	wykładacza	wykładaczy
instrumental	wykładaczem	wykładaczami
locative	wykładaczu	wykładaczach
vocative	wykładaczu	wykładacze

Related terms

adjectives

• wykładniczy
• wykładnikowy
• wykładniowy
• wykładny
• wykładowczy
• wykładowy
• wykładzinowy

 

adverb

• wykładniczo

 

nouns

• wykład
• wykładca
• wykładka
• wykładnia
• wykładniczość
• wykładnik
• wykładność
• wykładowca
• wykładowczyni
• wykładzik
• wykładzina

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

Further reading

• wykładacz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wykładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładacz”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 891
• wykładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego