wydolny

Polish

Etymology

From wydołać +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈdɔl.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɘ
• Syllabification: wy‧dol‧ny

Adjective

wydolny (not comparable, no derived adverb)

1. (of organisms and organs) fit, physically capable (functioning properly)

   Hypernym: zdrowy

2. (literary, of systems) fit (efficient in carrying out assigned social, economic, or political tasks)

   Synonym: sprawny

   Antonym: niewydolny

Declension

Declension of wydolny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wydolny		wydolna	wydolne	wydolni	wydolne
genitive	wydolnego		wydolnej	wydolnego	wydolnych
dative	wydolnemu		wydolnej	wydolnemu	wydolnym
accusative	wydolnego	wydolny	wydolną	wydolne	wydolnych	wydolne
instrumental	wydolnym		wydolną	wydolnym	wydolnymi
locative	wydolnym		wydolnej	wydolnym	wydolnych

Derived terms

noun

• wydolność

 

Related terms

adjective

• wydolnościowy

 

verbs

• wydolić pf
• wydołać pf

 

Further reading

• wydolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydolny in Polish dictionaries at PWN