niewydolny

Polish

Etymology

From nie- +‎ wydolny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.vɘˈdɔl.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɘ
• Syllabification: nie‧wy‧dol‧ny

Adjective

niewydolny (not comparable, derived adverb niewydolnie)

1. (of organisms) inefficient (not efficient; not producing the effect intended or desired)
2. sluggish, unwieldy (badly managed or operated)

   Synonym: niesprawny

   Antonym: wydolny

Declension

Declension of niewydolny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niewydolny		niewydolna	niewydolne	niewydolni	niewydolne
genitive	niewydolnego		niewydolnej	niewydolnego	niewydolnych
dative	niewydolnemu		niewydolnej	niewydolnemu	niewydolnym
accusative	niewydolnego	niewydolny	niewydolną	niewydolne	niewydolnych	niewydolne
instrumental	niewydolnym		niewydolną	niewydolnym	niewydolnymi
locative	niewydolnym		niewydolnej	niewydolnym	niewydolnych

Derived terms

noun

• niewydolność

 

Further reading

• niewydolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niewydolny in Polish dictionaries at PWN