wniknąć

Polish

From w- +‎ niknąć.

wniknąć pf (imperfective wnikać)

(intransitive) to probe, to investigate [with w (+ accusative) ‘into something’]
Synonym: dociec
(transitive) to penetrate or leak [with w (+ accusative) or do (+ genitive) ‘into something, e.g. a container’]
Synonym: spenetrować
(transitive) to penetrate [with w (+ accusative) or do (+ genitive) ‘into something, e.g. an organization’]
Synonym: spenetrować

Conjugation of wniknąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wniknąć
future tense	1^st	wniknę			wnikniemy
	2^nd	wnikniesz			wnikniecie
	3^rd	wniknie			wnikną
	impersonal	wniknie się
past tense	1^st	wniknąłem, -(e)m wniknął	wniknęłam, -(e)m wniknęła	wniknęłom, -(e)m wniknęło	wniknęliśmy, -(e)śmy wniknęli	wniknęłyśmy, -(e)śmy wniknęły
	2^nd	wniknąłeś, -(e)ś wniknął	wniknęłaś, -(e)ś wniknęła	wniknęłoś, -(e)ś wniknęło	wniknęliście, -(e)ście wniknęli	wniknęłyście, -(e)ście wniknęły
	3^rd	wniknął	wniknęła	wniknęło	wniknęli	wniknęły
	impersonal	wniknięto
conditional	1^st	wniknąłbym, bym wniknął	wniknęłabym, bym wniknęła	wniknęłobym, bym wniknęło	wniknęlibyśmy, byśmy wniknęli	wniknęłybyśmy, byśmy wniknęły
	2^nd	wniknąłbyś, byś wniknął	wniknęłabyś, byś wniknęła	wniknęłobyś, byś wniknęło	wniknęlibyście, byście wniknęli	wniknęłybyście, byście wniknęły
	3^rd	wniknąłby, by wniknął	wniknęłaby, by wniknęła	wniknęłoby, by wniknęło	wniknęliby, by wniknęli	wniknęłyby, by wniknęły
	impersonal	wniknięto by
imperative	1^st	niech wniknę			wniknijmy
	2^nd	wniknij			wniknijcie
	3^rd	niech wniknie			niech wnikną
passive adjectival participle		wniknięty	wniknięta	wniknięte	wniknięci	wniknięte
anterior adverbial participle		wniknąwszy
verbal noun		wniknięcie

adjective

noun