wmawiać

Polish

Etymology

From w- +‎ mawiać. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvma.vjat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: wma‧wiać

Verb

wmawiać impf (perfective wmówić)

1. (transitive) to gaslight (to repeat something many times to make someone believe something that may or may not be true) [with dative ‘someone’]
2. (reflexive with sobie) to tell oneself (to convince oneself of an untruth)

Conjugation

Conjugation of wmawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wmawiać
present tense	1st	wmawiam			wmawiamy
	2nd	wmawiasz			wmawiacie
	3rd	wmawia			wmawiają
	impersonal	wmawia się
past tense	1st	wmawiałem, -(e)m wmawiał	wmawiałam, -(e)m wmawiała	wmawiałom, -(e)m wmawiało	wmawialiśmy, -(e)śmy wmawiali	wmawiałyśmy, -(e)śmy wmawiały
	2nd	wmawiałeś, -(e)ś wmawiał	wmawiałaś, -(e)ś wmawiała	wmawiałoś, -(e)ś wmawiało	wmawialiście, -(e)ście wmawiali	wmawiałyście, -(e)ście wmawiały
	3rd	wmawiał	wmawiała	wmawiało	wmawiali	wmawiały
	impersonal	wmawiano
future tense	1st	będę wmawiał, będę wmawiać	będę wmawiała, będę wmawiać	będę wmawiało, będę wmawiać	będziemy wmawiali, będziemy wmawiać	będziemy wmawiały, będziemy wmawiać
	2nd	będziesz wmawiał, będziesz wmawiać	będziesz wmawiała, będziesz wmawiać	będziesz wmawiało, będziesz wmawiać	będziecie wmawiali, będziecie wmawiać	będziecie wmawiały, będziecie wmawiać
	3rd	będzie wmawiał, będzie wmawiać	będzie wmawiała, będzie wmawiać	będzie wmawiało, będzie wmawiać	będą wmawiali, będą wmawiać	będą wmawiały, będą wmawiać
	impersonal	będzie wmawiać się
conditional	1st	wmawiałbym, bym wmawiał	wmawiałabym, bym wmawiała	wmawiałobym, bym wmawiało	wmawialibyśmy, byśmy wmawiali	wmawiałybyśmy, byśmy wmawiały
	2nd	wmawiałbyś, byś wmawiał	wmawiałabyś, byś wmawiała	wmawiałobyś, byś wmawiało	wmawialibyście, byście wmawiali	wmawiałybyście, byście wmawiały
	3rd	wmawiałby, by wmawiał	wmawiałaby, by wmawiała	wmawiałoby, by wmawiało	wmawialiby, by wmawiali	wmawiałyby, by wmawiały
	impersonal	wmawiano by
imperative	1st	niech wmawiam			wmawiajmy
	2nd	wmawiaj			wmawiajcie
	3rd	niech wmawia			niech wmawiają
active adjectival participle		wmawiający	wmawiająca	wmawiające	wmawiający	wmawiające
passive adjectival participle		wmawiany	wmawiana	wmawiane	wmawiani	wmawiane
contemporary adverbial participle		wmawiając
verbal noun		wmawianie

Derived terms

noun

• wmawiacz

 

verbs

• wmawiać dziecko w brzuch impf, wmówić dziecko w brzuch pf
• wmawiać sobie impf, wmówić sobie pf

 

Related terms

noun

• wmowa

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• wmawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wmawiać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “25807”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], (Can we date this quote?)
• Paweł Kupiszewski (30.03.2023) “WMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Paweł Kupiszewski (30.03.2023) “WMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wmawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wmawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wmawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 662
• wmawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego