wmówić

Polish

Etymology

From w- +‎ mówić. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvmu.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uvit͡ɕ
• Syllabification: wmó‧wić

Verb

wmówić pf (imperfective wmawiać)

1. (transitive) to gaslight (to repeat something many times to make someone believe something that may or may not be true) [with dative ‘someone’]
2. (reflexive with sobie) to tell oneself (to convince oneself of an untruth)

Conjugation

Conjugation of wmówić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wmówić
future tense	1st	wmówię			wmówimy
	2nd	wmówisz			wmówicie
	3rd	wmówi			wmówią
	impersonal	wmówi się
past tense	1st	wmówiłem, -(e)m wmówił	wmówiłam, -(e)m wmówiła	wmówiłom, -(e)m wmówiło	wmówiliśmy, -(e)śmy wmówili	wmówiłyśmy, -(e)śmy wmówiły
	2nd	wmówiłeś, -(e)ś wmówił	wmówiłaś, -(e)ś wmówiła	wmówiłoś, -(e)ś wmówiło	wmówiliście, -(e)ście wmówili	wmówiłyście, -(e)ście wmówiły
	3rd	wmówił	wmówiła	wmówiło	wmówili	wmówiły
	impersonal	wmówiono
conditional	1st	wmówiłbym, bym wmówił	wmówiłabym, bym wmówiła	wmówiłobym, bym wmówiło	wmówilibyśmy, byśmy wmówili	wmówiłybyśmy, byśmy wmówiły
	2nd	wmówiłbyś, byś wmówił	wmówiłabyś, byś wmówiła	wmówiłobyś, byś wmówiło	wmówilibyście, byście wmówili	wmówiłybyście, byście wmówiły
	3rd	wmówiłby, by wmówił	wmówiłaby, by wmówiła	wmówiłoby, by wmówiło	wmówiliby, by wmówili	wmówiłyby, by wmówiły
	impersonal	wmówiono by
imperative	1st	niech wmówię			wmówmy
	2nd	wmów			wmówcie
	3rd	niech wmówi			niech wmówią
passive adjectival participle		wmówiony	wmówiona	wmówione	wmówieni	wmówione
anterior adverbial participle		wmówiwszy
verbal noun		wmówienie

Derived terms

(noun):

• wmowa

(verbs):

• wmówić dziecko w brzuch pf, wmawiać dziecko w brzuch impf

Related terms

(noun):

• wmawiacz

(verbs):

• mówić impf

Further reading

• wmówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wmówić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (13.04.2023) “WMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wmówić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wmówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 663
• wmówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego