wkroczyć

Polish

From w- +‎ kroczyć.

wkroczyć pf (imperfective wkraczać)

(intransitive, literary) to enter, to step in (to walk into decisively and majestically)
(intransitive, literary) to encroach (to enter a territory to occupy it by force)
(intransitive, literary) to step in (to become involved in a matter attempt to achieve a solution) [with w (+ accusative) ‘into what’; or with do (+ genitive) ‘into what’]
(intransitive, literary) to enter (to start the next or a new stage of life or some activity)
(intransitive) to enter (to appear in some new place or field)

Conjugation of wkroczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wkroczyć
future tense	1^st	wkroczę			wkroczymy
	2^nd	wkroczysz			wkroczycie
	3^rd	wkroczy			wkroczą
	impersonal	wkroczy się
past tense	1^st	wkroczyłem, -(e)m wkroczył	wkroczyłam, -(e)m wkroczyła	wkroczyłom, -(e)m wkroczyło	wkroczyliśmy, -(e)śmy wkroczyli	wkroczyłyśmy, -(e)śmy wkroczyły
	2^nd	wkroczyłeś, -(e)ś wkroczył	wkroczyłaś, -(e)ś wkroczyła	wkroczyłoś, -(e)ś wkroczyło	wkroczyliście, -(e)ście wkroczyli	wkroczyłyście, -(e)ście wkroczyły
	3^rd	wkroczył	wkroczyła	wkroczyło	wkroczyli	wkroczyły
	impersonal	wkroczono
conditional	1^st	wkroczyłbym, bym wkroczył	wkroczyłabym, bym wkroczyła	wkroczyłobym, bym wkroczyło	wkroczylibyśmy, byśmy wkroczyli	wkroczyłybyśmy, byśmy wkroczyły
	2^nd	wkroczyłbyś, byś wkroczył	wkroczyłabyś, byś wkroczyła	wkroczyłobyś, byś wkroczyło	wkroczylibyście, byście wkroczyli	wkroczyłybyście, byście wkroczyły
	3^rd	wkroczyłby, by wkroczył	wkroczyłaby, by wkroczyła	wkroczyłoby, by wkroczyło	wkroczyliby, by wkroczyli	wkroczyłyby, by wkroczyły
	impersonal	wkroczono by
imperative	1^st	niech wkroczę			wkroczmy
	2^nd	wkrocz			wkroczcie
	3^rd	niech wkroczy			niech wkroczą
anterior adverbial participle		wkroczywszy
verbal noun		wkroczenie