Jump to content

kroczyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *korčiti, from *korkъ. Cognate with Czech kráčet.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkrɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: kro‧czyć

Verb

[edit]

kroczyć impf

  1. (intransitive) to pace, to step, to stride, to strut
    Synonym: stąpać
  2. (intransitive, figurative) to strive
    Synonym: dążyć

Conjugation

[edit]
Conjugation of kroczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kroczyć
present tense 1st kroczę kroczymy
2nd kroczysz kroczycie
3rd kroczy kroczą
impersonal kroczy się
past tense 1st kroczyłem,
-(e)m kroczył
kroczyłam,
-(e)m kroczyła
kroczyłom,
-(e)m kroczyło
kroczyliśmy,
-(e)śmy kroczyli
kroczyłyśmy,
-(e)śmy kroczyły
2nd kroczyłeś,
-(e)ś kroczył
kroczyłaś,
-(e)ś kroczyła
kroczyłoś,
-(e)ś kroczyło
kroczyliście,
-(e)ście kroczyli
kroczyłyście,
-(e)ście kroczyły
3rd kroczył kroczyła kroczyło kroczyli kroczyły
impersonal kroczono
future tense 1st będę kroczył,
będę kroczyć
będę kroczyła,
będę kroczyć
będę kroczyło,
będę kroczyć
będziemy kroczyli,
będziemy kroczyć
będziemy kroczyły,
będziemy kroczyć
2nd będziesz kroczył,
będziesz kroczyć
będziesz kroczyła,
będziesz kroczyć
będziesz kroczyło,
będziesz kroczyć
będziecie kroczyli,
będziecie kroczyć
będziecie kroczyły,
będziecie kroczyć
3rd będzie kroczył,
będzie kroczyć
będzie kroczyła,
będzie kroczyć
będzie kroczyło,
będzie kroczyć
będą kroczyli,
będą kroczyć
będą kroczyły,
będą kroczyć
impersonal będzie kroczyć się
conditional 1st kroczyłbym,
bym kroczył
kroczyłabym,
bym kroczyła
kroczyłobym,
bym kroczyło
kroczylibyśmy,
byśmy kroczyli
kroczyłybyśmy,
byśmy kroczyły
2nd kroczyłbyś,
byś kroczył
kroczyłabyś,
byś kroczyła
kroczyłobyś,
byś kroczyło
kroczylibyście,
byście kroczyli
kroczyłybyście,
byście kroczyły
3rd kroczyłby,
by kroczył
kroczyłaby,
by kroczyła
kroczyłoby,
by kroczyło
kroczyliby,
by kroczyli
kroczyłyby,
by kroczyły
impersonal kroczono by
imperative 1st niech kroczę kroczmy
2nd krocz kroczcie
3rd niech kroczy niech kroczą
active adjectival participle kroczący krocząca kroczące kroczący kroczące
contemporary adverbial participle krocząc
verbal noun kroczenie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]
  • kroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kroczyć in Polish dictionaries at PWN