wklepać

Polish

From w- +‎ klepać.

wklepać pf (imperfective wklepywać)

(transitive) to pat into, to punch in (to tap something into something else with an open hand) [with w (+ accusative) ‘into what’]
(transitive, colloquial) to type in, to punch in (to enter data)
(transitive, colloquial) to learn by heart

Conjugation of wklepać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wklepać
future tense	1^st	wklepię			wklepiemy
	2^nd	wklepiesz			wklepiecie
	3^rd	wklepie			wklepią
	impersonal	wklepie się
past tense	1^st	wklepałem, -(e)m wklepał	wklepałam, -(e)m wklepała	wklepałom, -(e)m wklepało	wklepaliśmy, -(e)śmy wklepali	wklepałyśmy, -(e)śmy wklepały
	2^nd	wklepałeś, -(e)ś wklepał	wklepałaś, -(e)ś wklepała	wklepałoś, -(e)ś wklepało	wklepaliście, -(e)ście wklepali	wklepałyście, -(e)ście wklepały
	3^rd	wklepał	wklepała	wklepało	wklepali	wklepały
	impersonal	wklepano
conditional	1^st	wklepałbym, bym wklepał	wklepałabym, bym wklepała	wklepałobym, bym wklepało	wklepalibyśmy, byśmy wklepali	wklepałybyśmy, byśmy wklepały
	2^nd	wklepałbyś, byś wklepał	wklepałabyś, byś wklepała	wklepałobyś, byś wklepało	wklepalibyście, byście wklepali	wklepałybyście, byście wklepały
	3^rd	wklepałby, by wklepał	wklepałaby, by wklepała	wklepałoby, by wklepało	wklepaliby, by wklepali	wklepałyby, by wklepały
	impersonal	wklepano by
imperative	1^st	niech wklepię			wklepmy
	2^nd	wklep			wklepcie
	3^rd	niech wklepie			niech wklepią
passive adjectival participle		wklepany	wklepana	wklepane	wklepani	wklepane
anterior adverbial participle		wklepawszy
verbal noun		wklepanie

wklepać pf (imperfective wklepiać)

(transitive, Far Masovian) Synonym of wmówić [with accusative ‘of what’; or with w (+ accusative) ‘whom’]