wściec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vъzteťi. By surface analysis, wś- +‎ ciec.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfɕt͡ɕɛt͡s/
  • Audio 1; wściec:(file)
  • Audio 2; wściec się:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: wściec

Verb

[edit]

wściec pf (imperfective wściekać)

  1. (transitive, impersonal, colloquial) to anger (to arouse uncontrollable rage and great anger in someone) [with accusative ‘whom’]
  2. (reflexive with się, colloquial) to lose it, to flip out, to go ape, to rage (to become explosively angry; to lose one's temper) [with na (+ accusative) ‘at whom/what’]
  3. (reflexive with się, pathology) to contract rabies

Conjugation

[edit]
Conjugation of wściec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wściec
future tense 1st wścieknę wściekniemy
2nd wściekniesz wściekniecie
3rd wścieknie wściekną
impersonal wścieknie się
past tense 1st wściekłem,
-(e)m wściekł
wściekłam,
-(e)m wściekła
wściekłom,
-(e)m wściekło
wściekliśmy,
-(e)śmy wściekli
wściekłyśmy,
-(e)śmy wściekły
2nd wściekłeś,
-(e)ś wściekł
wściekłaś,
-(e)ś wściekła
wściekłoś,
-(e)ś wściekło
wściekliście,
-(e)ście wściekli
wściekłyście,
-(e)ście wściekły
3rd wściekł wściekła wściekło wściekli wściekły
impersonal wścieknięto
conditional 1st wściekłbym,
bym wściekł
wściekłabym,
bym wściekła
wściekłobym,
bym wściekło
wścieklibyśmy,
byśmy wściekli
wściekłybyśmy,
byśmy wściekły
2nd wściekłbyś,
byś wściekł
wściekłabyś,
byś wściekła
wściekłobyś,
byś wściekło
wścieklibyście,
byście wściekli
wściekłybyście,
byście wściekły
3rd wściekłby,
by wściekł
wściekłaby,
by wściekła
wściekłoby,
by wściekło
wściekliby,
by wściekli
wściekłyby,
by wściekły
impersonal wścieknięto by
imperative 1st niech wścieknę wścieknijmy
2nd wścieknij wścieknijcie
3rd niech wścieknie niech wściekną
passive adjectival participle wścieknięty wścieknięta wścieknięte wścieknięci wścieknięte
anterior adverbial participle wściekłszy
verbal noun wścieknięcie

Derived terms

[edit]
adjectives
[edit]
adverbs
nouns

Further reading

[edit]
  • wściec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wściec się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wściec in Polish dictionaries at PWN