wściekać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъztekati. By surface analysis, wściec +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɕt͡ɕɛ.kat͡ɕ/

• Audio 1; “wściekać”:

  (file)

• Audio 2; “wściekać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛkat͡ɕ
• Syllabification: wście‧kać

Verb

wściekać impf (perfective wściec)

1. (transitive, impersonal, colloquial) to anger (to arouse uncontrollable rage and great anger in someone) [with accusative ‘whom’]
2. (reflexive with się, colloquial) to lose it, to flip out, to go ape, to rage (to become explosively angry; to lose one's temper) [with na (+ accusative) ‘at whom/what’]
3. (reflexive with się, pathology) to contract rabies

Conjugation

Conjugation of wściekać impf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wściekać
present tense	1st	wściekam			wściekamy
	2nd	wściekasz			wściekacie
	3rd	wścieka			wściekają
	impersonal	wścieka się
past tense	1st	wściekałem, -(e)m wściekał	wściekałam, -(e)m wściekała	wściekałom, -(e)m wściekało	wściekaliśmy, -(e)śmy wściekali	wściekałyśmy, -(e)śmy wściekały
	2nd	wściekałeś, -(e)ś wściekał	wściekałaś, -(e)ś wściekała	wściekałoś, -(e)ś wściekało	wściekaliście, -(e)ście wściekali	wściekałyście, -(e)ście wściekały
	3rd	wściekał	wściekała	wściekało	wściekali	wściekały
	impersonal	wściekano
future tense	1st	będę wściekał, będę wściekać	będę wściekała, będę wściekać	będę wściekało, będę wściekać	będziemy wściekali, będziemy wściekać	będziemy wściekały, będziemy wściekać
	2nd	będziesz wściekał, będziesz wściekać	będziesz wściekała, będziesz wściekać	będziesz wściekało, będziesz wściekać	będziecie wściekali, będziecie wściekać	będziecie wściekały, będziecie wściekać
	3rd	będzie wściekał, będzie wściekać	będzie wściekała, będzie wściekać	będzie wściekało, będzie wściekać	będą wściekali, będą wściekać	będą wściekały, będą wściekać
	impersonal	będzie wściekać się
conditional	1st	wściekałbym, bym wściekał	wściekałabym, bym wściekała	wściekałobym, bym wściekało	wściekalibyśmy, byśmy wściekali	wściekałybyśmy, byśmy wściekały
	2nd	wściekałbyś, byś wściekał	wściekałabyś, byś wściekała	wściekałobyś, byś wściekało	wściekalibyście, byście wściekali	wściekałybyście, byście wściekały
	3rd	wściekałby, by wściekał	wściekałaby, by wściekała	wściekałoby, by wściekało	wściekaliby, by wściekali	wściekałyby, by wściekały
	impersonal	wściekano by
imperative	1st	niech wściekam			wściekajmy
	2nd	wściekaj			wściekajcie
	3rd	niech wścieka			niech wściekają
active adjectival participle		wściekający	wściekająca	wściekające	wściekający	wściekające
passive adjectival participle		wściekany	wściekana	wściekane	wściekani	wściekane
contemporary adverbial participle		wściekając
verbal noun		wściekanie

Related terms

adjective

• wściekły

adverbs

• wściekle

nouns

• wścieklec
• wścieklica
• wścieklizna
• wściekłość

Further reading

• wściekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wściekać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wściekać in Polish dictionaries at PWN