Jump to content

voorgaan

From Wiktionary, the free dictionary

Afrikaans

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch voorgaan.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

voorgaan (present gaan voor, present participle voorgaande, past participle voorgegaan)

  1. to lead

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From voor +‎ gaan.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

voorgaan

  1. to lead, precede

Conjugation

[edit]
Conjugation of voorgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive voorgaan
past singular ging voor
past participle voorgegaan
infinitive voorgaan
gerund voorgaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga voor ging voor voorga voorging
2nd person sing. (jij) gaat voor, ga voor2 ging voor voorgaat voorging
2nd person sing. (u) gaat voor ging voor voorgaat voorging
2nd person sing. (gij) gaat voor gingt voor voorgaat voorgingt
3rd person singular gaat voor ging voor voorgaat voorging
plural gaan voor gingen voor voorgaan voorgingen
subjunctive sing.1 ga voor ginge voor voorga voorginge
subjunctive plur.1 gaan voor gingen voor voorgaan voorgingen
imperative sing. ga voor
imperative plur.1 gaat voor
participles voorgaand voorgegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

[edit]