volbouwen

Dutch

Etymology 1

From vol- +‎ bouwen.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɔlˈbɑu̯ə(n)/
• Hyphenation: vol‧bou‧wen
• Rhymes: -ɑu̯ən

Verb

volbouwen

1. (transitive) to fully build, to build till completion

Conjugation

Conjugation of volbouwen (weak, prefixed)
infinitive	volbouwen
past singular	volbouwde
past participle	volbouwd
infinitive	volbouwen
gerund	volbouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	volbouw	volbouwde
2nd person sing. (jij)	volbouwt, volbouw2	volbouwde
2nd person sing. (u)	volbouwt	volbouwde
2nd person sing. (gij)	volbouwt	volbouwde
3rd person singular	volbouwt	volbouwde
plural	volbouwen	volbouwden
subjunctive sing.1	volbouwe	volbouwde
subjunctive plur.1	volbouwen	volbouwden
imperative sing.	volbouw
imperative plur.1	volbouwt
participles	volbouwend	volbouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

From vol +‎ bouwen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔlbɑu̯ə(n)/
• Hyphenation: vol‧bou‧wen

Verb

volbouwen

1. (transitive) to build in specific area till it's filled up

Conjugation

Conjugation of volbouwen (weak, separable)
infinitive	volbouwen
past singular	bouwde vol
past participle	volgebouwd
infinitive	volbouwen
gerund	volbouwen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	bouw vol	bouwde vol	volbouw	volbouwde
2nd person sing. (jij)	bouwt vol, bouw vol2	bouwde vol	volbouwt	volbouwde
2nd person sing. (u)	bouwt vol	bouwde vol	volbouwt	volbouwde
2nd person sing. (gij)	bouwt vol	bouwde vol	volbouwt	volbouwde
3rd person singular	bouwt vol	bouwde vol	volbouwt	volbouwde
plural	bouwen vol	bouwden vol	volbouwen	volbouwden
subjunctive sing.1	bouwe vol	bouwde vol	volbouwe	volbouwde
subjunctive plur.1	bouwen vol	bouwden vol	volbouwen	volbouwden
imperative sing.	bouw vol
imperative plur.1	bouwt vol
participles	volbouwend	volgebouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.