vastvriezen

Dutch

Etymology

From vast +‎ vriezen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vastvriezen

1. (intransitive) to freeze stuck, to freeze onto something

Conjugation

Conjugation of vastvriezen (strong class 2a, irregular, separable)
infinitive	vastvriezen
past singular	vroor vast
past participle	vastgevroren
infinitive	vastvriezen
gerund	vastvriezen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vries vast	vroor vast	vastvries	vastvroor
2nd person sing. (jij)	vriest vast, vries vast2	vroor vast	vastvriest	vastvroor
2nd person sing. (u)	vriest vast	vroor vast	vastvriest	vastvroor
2nd person sing. (gij)	vriest vast	vroort vast	vastvriest	vastvroort
3rd person singular	vriest vast	vroor vast	vastvriest	vastvroor
plural	vriezen vast	vroren vast	vastvriezen	vastvroren
subjunctive sing.1	vrieze vast	vrore vast	vastvrieze	vastvrore
subjunctive plur.1	vriezen vast	vroren vast	vastvriezen	vastvroren
imperative sing.	vries vast
imperative plur.1	vriest vast
participles	vastvriezend	vastgevroren
1) Archaic. 2) In case of inversion.