urżnąć

Polish

Alternative forms

• urznąć (archaic)

Etymology

Inherited from Old Polish urznąć. By surface analysis, u- +‎ rżnąć. Compare Kashubian ùrznąc.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈu.rʐnɔɲt͡ɕ/, /ˈur.ʐnɔɲt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈu.rʐnɔ̃t͡s/, /ˈur.ʐnɔ̃t͡ɕ/

• Rhymes: -urʐnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧rżnąć, ur‧żnąć

Verb

urżnąć pf (imperfective urzynać)

1. (transitive) to cut off (to remove by cutting)
2. (transitive) to cut apart (to cut into very small pieces)
3. (transitive, obsolete) to whip out (to do quickly and with energy)
4. (reflexive with się, colloquial) to get plastered (to become drunk from alcohol) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: nadźgać się, nawalić się, ochlać się, uchlać się, wlać się

Verb

urżnąć pf

1. (reflexive with się) to get cut (to become injured by sustaining a cut) [with instrumental ‘with what’], [with w (+ co) ‘in what body part’]

   Synonyms: uciąć się, zranić się

Conjugation

Conjugation of urżnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urżnąć
future tense	1st	urżnę			urżniemy
	2nd	urżniesz			urżniecie
	3rd	urżnie			urżną
	impersonal	urżnie się
past tense	1st	urżnąłem, -(e)m urżnął	urżnęłam, -(e)m urżnęła	urżnęłom, -(e)m urżnęło	urżnęliśmy, -(e)śmy urżnęli	urżnęłyśmy, -(e)śmy urżnęły
	2nd	urżnąłeś, -(e)ś urżnął	urżnęłaś, -(e)ś urżnęła	urżnęłoś, -(e)ś urżnęło	urżnęliście, -(e)ście urżnęli	urżnęłyście, -(e)ście urżnęły
	3rd	urżnął	urżnęła	urżnęło	urżnęli	urżnęły
	impersonal	urżnięto
conditional	1st	urżnąłbym, bym urżnął	urżnęłabym, bym urżnęła	urżnęłobym, bym urżnęło	urżnęlibyśmy, byśmy urżnęli	urżnęłybyśmy, byśmy urżnęły
	2nd	urżnąłbyś, byś urżnął	urżnęłabyś, byś urżnęła	urżnęłobyś, byś urżnęło	urżnęlibyście, byście urżnęli	urżnęłybyście, byście urżnęły
	3rd	urżnąłby, by urżnął	urżnęłaby, by urżnęła	urżnęłoby, by urżnęło	urżnęliby, by urżnęli	urżnęłyby, by urżnęły
	impersonal	urżnięto by
imperative	1st	niech urżnę			urżnijmy
	2nd	urżnij			urżnijcie
	3rd	niech urżnie			niech urżną
passive adjectival participle		urżnięty	urżnięta	urżnięte	urżnięci	urżnięte
anterior adverbial participle		urżnąwszy
verbal noun		urżnięcie

Derived terms

adjectives

• urżnięty

 

Further reading

• urżnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urżnąć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “urżnąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “urznąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “urznąć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “URZNĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 05.12.2018
• Aleksandra Wieczorek (05.12.2018) “URŻNĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Aleksandra Wieczorek (05.12.2018) “URŻNĄĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “urżnąć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “urznąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “urznąć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 360