umawiać

Old Polish

Etymology

From u- +‎ mawiać. First attested in 1399.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /uma(ː)vjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /umavjat͡ɕ/, /umɒvjat͡ɕ/

Verb

umawiać impf (perfective umówić)

1. (attested in Greater Poland) to enter into an agreement [with accusative or o (+ accusative) ‘for what’, along with z (+ instrumental) ‘with whom’]
   • 1981 [1399], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, t. V, A. Roty gnieźnieńskie, s. 76-274, number 64, Gniezno:

     Iaco Micol[aj] s Wawrzincem ne mawal nigednei vmo[wy], bi mely pusczicz na przyaczele

     [Jako Mikoł[aj] z Wawrzyńcem nie umawiał ni jednej umo[wy], by mieli puścić na przyjaciele]

   • 1967 [1402], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 185, Kościan:

     Jaco pan Santhoczsky vmawal z Oczeslawem, isz *sczo by poprziszongl Oczeslaw, to by mu ten kmecz *mayl zaplaczicz

     [Jako pan Sątocski umawiał z Oczęsławem, iż cso by poprzysiągł Oczęsław, to by mu ten kmieć miał zapłacić]

   • 1981 [1403], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, t. V, A. Roty gnieźnieńskie, s. 76-274, number 127, Gniezno:

     Ysze Jaszek Radlo z Ianem ne vmawali any szlubowali za swa *bracze o woytowstwo

     [Iże Jaszek Radło s Janem nie umawiali ani ślubowali za swą bracią o wojtowstwo]

   • 1960 [1404], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 235, Pyzdry:

     Iaco Micolay ne przilubil smovi, czso Ian vmaval od Sandziuoya

     [Jako Mikołaj nie przylubił smowy, cso Jan umawiał od Sędziwoja]

Related terms

adjective

• umowny

nouns

• umawianie
• umowa
• umówca
• umówienie
• umówka

verbs

• mówić impf

Descendants

• Polish: umawiać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “umawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umawiać. By surface analysis, u- +‎ mawiać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uˈma.vjat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈma.vjat͡ɕ/, /uˈmɒ.vjat͡ɕ/

• Audio 1; “umawiać”:

  (file)

• Audio 2; “umawiać się”:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: u‧ma‧wiać

Verb

umawiać impf (perfective umówić)

1. (transitive) to appoint, to set up, to make an appointment for someone, to schedule [with accusative ‘whom’ or z (+ instrumental) ‘with whom’, along with na (+ accusative) ‘what kind of appointment’]
2. (transitive) to agree on (to determine a determined thing in an agreement)

   Synonym: uzgadniać

   Antonym: odmawiać

3. (transitive, obsolete) to persuade, to convince

   Synonym: namawiać

4. (transitive, obsolete) to commission

   Synonyms: godzić, najmować

5. (reflexive with się) to appoint with, to set up, to make an appointment, to schedule [with z (+ instrumental) ‘with whom’], [with na (+ accusative) ‘what kind of appointment’]
6. (reflexive with się, intransitive) to agree on something [with z (+ instrumental) ‘with whom’], [with co do (+ genitive) ‘as to what’] [with na (+ accusative) ‘on what’]

Conjugation

Conjugation of umawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umawiać
present tense	1st	umawiam			umawiamy
	2nd	umawiasz			umawiacie
	3rd	umawia			umawiają
	impersonal	umawia się
past tense	1st	umawiałem, -(e)m umawiał	umawiałam, -(e)m umawiała	umawiałom, -(e)m umawiało	umawialiśmy, -(e)śmy umawiali	umawiałyśmy, -(e)śmy umawiały
	2nd	umawiałeś, -(e)ś umawiał	umawiałaś, -(e)ś umawiała	umawiałoś, -(e)ś umawiało	umawialiście, -(e)ście umawiali	umawiałyście, -(e)ście umawiały
	3rd	umawiał	umawiała	umawiało	umawiali	umawiały
	impersonal	umawiano
future tense	1st	będę umawiał, będę umawiać	będę umawiała, będę umawiać	będę umawiało, będę umawiać	będziemy umawiali, będziemy umawiać	będziemy umawiały, będziemy umawiać
	2nd	będziesz umawiał, będziesz umawiać	będziesz umawiała, będziesz umawiać	będziesz umawiało, będziesz umawiać	będziecie umawiali, będziecie umawiać	będziecie umawiały, będziecie umawiać
	3rd	będzie umawiał, będzie umawiać	będzie umawiała, będzie umawiać	będzie umawiało, będzie umawiać	będą umawiali, będą umawiać	będą umawiały, będą umawiać
	impersonal	będzie umawiać się
conditional	1st	umawiałbym, bym umawiał	umawiałabym, bym umawiała	umawiałobym, bym umawiało	umawialibyśmy, byśmy umawiali	umawiałybyśmy, byśmy umawiały
	2nd	umawiałbyś, byś umawiał	umawiałabyś, byś umawiała	umawiałobyś, byś umawiało	umawialibyście, byście umawiali	umawiałybyście, byście umawiały
	3rd	umawiałby, by umawiał	umawiałaby, by umawiała	umawiałoby, by umawiało	umawialiby, by umawiali	umawiałyby, by umawiały
	impersonal	umawiano by
imperative	1st	niech umawiam			umawiajmy
	2nd	umawiaj			umawiajcie
	3rd	niech umawia			niech umawiają
active adjectival participle		umawiający	umawiająca	umawiające	umawiający	umawiające
passive adjectival participle		umawiany	umawiana	umawiane	umawiani	umawiane
contemporary adverbial participle		umawiając
verbal noun		umawianie

Related terms

adjectives

• umowny
• umowowy

adverb

• umownie

nouns

• umowa
• umowność
• umówca
• umówienie
• umówiny
• umówka

verbs

• mówić impf

See also

• wizyta

Further reading

• umawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umawiać in Polish dictionaries at PWN
• Aleksandra Wieczorek (06.11.2018) “UMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Aleksandra Wieczorek (06.11.2018) “UMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “umawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “umawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “umawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 291