umowność

Polish

Etymology

From umowny +‎ -ość. First attested in 1837.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧mow‧ność

Noun

umowność f

1. (literary) imaginariness, unrealness

Declension

Declension of umowność

	singular
nominative	umowność
genitive	umowności
dative	umowności
accusative	umowność
instrumental	umownością
locative	umowności
vocative	umowności

Related terms

adjectives

• umowny
• umowowy

adverb

• umownie

nouns

• umowa
• umówca
• umówienie
• umówiny
• umówka

verbs

• mówić impf
• umówić pf, umawiać impf

Further reading

• umowność in Polish dictionaries at PWN
• umowność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego