ukontentowany

Polish

Etymology

From ukontentować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.kɔn.tɛn.tɔˈva.nɘ/
• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: u‧kon‧ten‧to‧wa‧ny

Adjective

ukontentowany (comparative bardziej ukontentowany, superlative najbardziej ukontentowany, no derived adverb)

1. (dated, literary) content (satisfied, pleased, contented)

   Synonyms: kontent, zadowolony

Declension

Declension of ukontentowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ukontentowany		ukontentowana	ukontentowane	ukontentowani	ukontentowane
genitive	ukontentowanego		ukontentowanej	ukontentowanego	ukontentowanych
dative	ukontentowanemu		ukontentowanej	ukontentowanemu	ukontentowanym
accusative	ukontentowanego	ukontentowany	ukontentowaną	ukontentowane	ukontentowanych	ukontentowane
instrumental	ukontentowanym		ukontentowaną	ukontentowanym	ukontentowanymi
locative	ukontentowanym		ukontentowanej	ukontentowanym	ukontentowanych

Related terms

adjective

• kontent

 

nouns

• kontentacja
• ukontentowanie

 

verbs

• kontentować impf
• ukontentować pf

 

Participle

ukontentowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of ukontentować

Further reading

• ukontentowany in Polish dictionaries at PWN