Jump to content

ukontentować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ kontentować.[1] First attested in the 16th century.[2][3]

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /u.kɔn.tɛnˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧kon‧ten‧to‧wać

Verb

[edit]

ukontentować pf (imperfective kontentować)[4]

  1. (transitive, archaic) to content (to give contentment or satisfaction to; to satisfy; to make happy)
    Synonyms: usatysfakcjonować, zadowolić
  2. (transitive, Middle Polish) Synonym of wynagrodzić
  3. (transitive, Middle Polish, figuratively) Synonym of przekupić
  4. (transitive, Przemyśl) Synonym of ugościć
    Jo go dobrze ukontentowoł, a ôn mi nie.I hosted him well, but he didn't host me.
  5. (reflexive with się, archaic) to be contented (to feel contentment or satisfaction)
    Synonym: zadowolić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of ukontentować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ukontentować
future tense 1st ukontentuję ukontentujemy
2nd ukontentujesz ukontentujecie
3rd ukontentuje ukontentują
impersonal ukontentuje się
past tense 1st ukontentowałem,
-(e)m ukontentował
ukontentowałam,
-(e)m ukontentowała
ukontentowałom,
-(e)m ukontentowało
ukontentowaliśmy,
-(e)śmy ukontentowali
ukontentowałyśmy,
-(e)śmy ukontentowały
2nd ukontentowałeś,
-(e)ś ukontentował
ukontentowałaś,
-(e)ś ukontentowała
ukontentowałoś,
-(e)ś ukontentowało
ukontentowaliście,
-(e)ście ukontentowali
ukontentowałyście,
-(e)ście ukontentowały
3rd ukontentował ukontentowała ukontentowało ukontentowali ukontentowały
impersonal ukontentowano
conditional 1st ukontentowałbym,
bym ukontentował
ukontentowałabym,
bym ukontentowała
ukontentowałobym,
bym ukontentowało
ukontentowalibyśmy,
byśmy ukontentowali
ukontentowałybyśmy,
byśmy ukontentowały
2nd ukontentowałbyś,
byś ukontentował
ukontentowałabyś,
byś ukontentowała
ukontentowałobyś,
byś ukontentowało
ukontentowalibyście,
byście ukontentowali
ukontentowałybyście,
byście ukontentowały
3rd ukontentowałby,
by ukontentował
ukontentowałaby,
by ukontentowała
ukontentowałoby,
by ukontentowało
ukontentowaliby,
by ukontentowali
ukontentowałyby,
by ukontentowały
impersonal ukontentowano by
imperative 1st niech ukontentuję ukontentujmy
2nd ukontentuj ukontentujcie
3rd niech ukontentuje niech ukontentują
passive adjectival participle ukontentowany ukontentowana ukontentowane ukontentowani ukontentowane
anterior adverbial participle ukontentowawszy
verbal noun ukontentowanie

Derived terms

[edit]
adjectives

References

[edit]
  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “ukontentować”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ukontentować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  3. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ukontentować się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  4. ^ ukontentować”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading

[edit]