uitwisselen

Dutch

Etymology

From uit +‎ wisselen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitwisselen

1. to exchange

Conjugation

Conjugation of uitwisselen (weak, separable)
infinitive	uitwisselen
past singular	wisselde uit
past participle	uitgewisseld
infinitive	uitwisselen
gerund	uitwisselen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	wissel uit	wisselde uit	uitwissel	uitwisselde
2nd person sing. (jij)	wisselt uit, wissel uit2	wisselde uit	uitwisselt	uitwisselde
2nd person sing. (u)	wisselt uit	wisselde uit	uitwisselt	uitwisselde
2nd person sing. (gij)	wisselt uit	wisselde uit	uitwisselt	uitwisselde
3rd person singular	wisselt uit	wisselde uit	uitwisselt	uitwisselde
plural	wisselen uit	wisselden uit	uitwisselen	uitwisselden
subjunctive sing.1	wissele uit	wisselde uit	uitwissele	uitwisselde
subjunctive plur.1	wisselen uit	wisselden uit	uitwisselen	uitwisselden
imperative sing.	wissel uit
imperative plur.1	wisselt uit
participles	uitwisselend	uitgewisseld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• uitwisseling

Anagrams

• wisselen uit