uitwerken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From uit (“out”) + werken (“to work”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]uitwerken
Conjugation
[edit]| Conjugation of uitwerken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitwerken | |||
| past singular | werkte uit | |||
| past participle | uitgewerkt | |||
| infinitive | uitwerken | |||
| gerund | uitwerken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | werk uit | werkte uit | uitwerk | uitwerkte |
| 2nd person sing. (jij) | werkt uit, werk uit2 | werkte uit | uitwerkt | uitwerkte |
| 2nd person sing. (u) | werkt uit | werkte uit | uitwerkt | uitwerkte |
| 2nd person sing. (gij) | werkt uit | werkte uit | uitwerkt | uitwerkte |
| 3rd person singular | werkt uit | werkte uit | uitwerkt | uitwerkte |
| plural | werken uit | werkten uit | uitwerken | uitwerkten |
| subjunctive sing.1 | werke uit | werkte uit | uitwerke | uitwerkte |
| subjunctive plur.1 | werken uit | werkten uit | uitwerken | uitwerkten |
| imperative sing. | werk uit | |||
| imperative plur.1 | werkt uit | |||
| participles | uitwerkend | uitgewerkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||