uitvergroten

Dutch

Etymology

From uit +‎ vergroten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tfərˌɣroːtə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

uitvergroten

1. to enlarge

Conjugation

Conjugation of uitvergroten (weak, prefixed, separable)
infinitive	uitvergroten
past singular	vergrootte uit
past participle	uitvergroot
infinitive	uitvergroten
gerund	uitvergroten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vergroot uit	vergrootte uit	uitvergroot	uitvergrootte
2nd person sing. (jij)	vergroot uit	vergrootte uit	uitvergroot	uitvergrootte
2nd person sing. (u)	vergroot uit	vergrootte uit	uitvergroot	uitvergrootte
2nd person sing. (gij)	vergroot uit	vergrootte uit	uitvergroot	uitvergrootte
3rd person singular	vergroot uit	vergrootte uit	uitvergroot	uitvergrootte
plural	vergroten uit	vergrootten uit	uitvergroten	uitvergrootten
subjunctive sing.1	vergrote uit	vergrootte uit	uitvergrote	uitvergrootte
subjunctive plur.1	vergroten uit	vergrootten uit	uitvergroten	uitvergrootten
imperative sing.	vergroot uit
imperative plur.1	vergroot uit
participles	uitvergrotend	uitvergroot
1) Archaic.

Anagrams

• vergroten uit