uitslijpen

Dutch

Etymology

From uit +‎ slijpen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌslɛi̯pə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

uitslijpen

1. to grind away

Conjugation

Conjugation of uitslijpen (strong class 1, separable)
infinitive	uitslijpen
past singular	sleep uit
past participle	uitgeslepen
infinitive	uitslijpen
gerund	uitslijpen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	slijp uit	sleep uit	uitslijp	uitsleep
2nd person sing. (jij)	slijpt uit, slijp uit2	sleep uit	uitslijpt	uitsleep
2nd person sing. (u)	slijpt uit	sleep uit	uitslijpt	uitsleep
2nd person sing. (gij)	slijpt uit	sleept uit	uitslijpt	uitsleept
3rd person singular	slijpt uit	sleep uit	uitslijpt	uitsleep
plural	slijpen uit	slepen uit	uitslijpen	uitslepen
subjunctive sing.1	slijpe uit	slepe uit	uitslijpe	uitslepe
subjunctive plur.1	slijpen uit	slepen uit	uitslijpen	uitslepen
imperative sing.	slijp uit
imperative plur.1	slijpt uit
participles	uitslijpend	uitgeslepen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• slijpen uit