uitkleden
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]uitkleden
Conjugation
[edit]| Conjugation of uitkleden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitkleden | |||
| past singular | kleedde uit | |||
| past participle | uitgekleed | |||
| infinitive | uitkleden | |||
| gerund | uitkleden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kleed uit | kleedde uit | uitkleed | uitkleedde |
| 2nd person sing. (jij) | kleedt uit, kleed uit2 | kleedde uit | uitkleedt | uitkleedde |
| 2nd person sing. (u) | kleedt uit | kleedde uit | uitkleedt | uitkleedde |
| 2nd person sing. (gij) | kleedt uit | kleedde uit | uitkleedt | uitkleedde |
| 3rd person singular | kleedt uit | kleedde uit | uitkleedt | uitkleedde |
| plural | kleden uit | kleedden uit | uitkleden | uitkleedden |
| subjunctive sing.1 | klede uit | kleedde uit | uitklede | uitkleedde |
| subjunctive plur.1 | kleden uit | kleedden uit | uitkleden | uitkleedden |
| imperative sing. | kleed uit | |||
| imperative plur.1 | kleedt uit | |||
| participles | uitkledend | uitgekleed | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||