trzasnąć

Polish

From trzaskać +‎ -nąć.

trzasnąć pf (imperfective trzaskać)

(transitive) to slam, to bang, to crack (hit with force or loud sound) [with instrumental ‘what’]
Trzasnął drzwiami tak, aby wszyscy usłyszeli. ― He slammed the door so that everyone could hear it.
(transitive, colloquial) to do used expressively instead of any other verb
Synonyms: (perfective only) bachnąć, strzelić, (imperfective only) tegować, (imperfective only) tentegować, walnąć

Conjugation of trzasnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trzasnąć
future tense	1^st	trzasnę			trzaśniemy
	2^nd	trzaśniesz			trzaśniecie
	3^rd	trzaśnie			trzasną
	impersonal	trzaśnie się
past tense	1^st	trzasnąłem, -(e)m trzasnął	trzasnęłam, -(e)m trzasnęła	trzasnęłom, -(e)m trzasnęło	trzasnęliśmy, -(e)śmy trzasnęli	trzasnęłyśmy, -(e)śmy trzasnęły
	2^nd	trzasnąłeś, -(e)ś trzasnął	trzasnęłaś, -(e)ś trzasnęła	trzasnęłoś, -(e)ś trzasnęło	trzasnęliście, -(e)ście trzasnęli	trzasnęłyście, -(e)ście trzasnęły
	3^rd	trzasnął	trzasnęła	trzasnęło	trzasnęli	trzasnęły
	impersonal	trzaśnięto
conditional	1^st	trzasnąłbym, bym trzasnął	trzasnęłabym, bym trzasnęła	trzasnęłobym, bym trzasnęło	trzasnęlibyśmy, byśmy trzasnęli	trzasnęłybyśmy, byśmy trzasnęły
	2^nd	trzasnąłbyś, byś trzasnął	trzasnęłabyś, byś trzasnęła	trzasnęłobyś, byś trzasnęło	trzasnęlibyście, byście trzasnęli	trzasnęłybyście, byście trzasnęły
	3^rd	trzasnąłby, by trzasnął	trzasnęłaby, by trzasnęła	trzasnęłoby, by trzasnęło	trzasnęliby, by trzasnęli	trzasnęłyby, by trzasnęły
	impersonal	trzaśnięto by
imperative	1^st	niech trzasnę			trzaśnijmy
	2^nd	trzaśnij			trzaśnijcie
	3^rd	niech trzaśnie			niech trzasną
passive adjectival participle		trzaśnięty	trzaśnięta	trzaśnięte	trzaśnięci	trzaśnięte
anterior adverbial participle		trzasnąwszy
verbal noun		trzaśnięcie

noun