toesturen

Dutch

Etymology

From toe +‎ sturen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtuˌsty.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toe‧stu‧ren

Verb

toesturen

1. (transitive) to send, to dispatch

   En leest u eens de artikelen die ik u hierbij toestuur.

   And please read the articles I am sending you herewith.

Conjugation

Conjugation of toesturen (weak, separable)
infinitive	toesturen
past singular	stuurde toe
past participle	toegestuurd
infinitive	toesturen
gerund	toesturen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stuur toe	stuurde toe	toestuur	toestuurde
2nd person sing. (jij)	stuurt toe, stuur toe2	stuurde toe	toestuurt	toestuurde
2nd person sing. (u)	stuurt toe	stuurde toe	toestuurt	toestuurde
2nd person sing. (gij)	stuurt toe	stuurde toe	toestuurt	toestuurde
3rd person singular	stuurt toe	stuurde toe	toestuurt	toestuurde
plural	sturen toe	stuurden toe	toesturen	toestuurden
subjunctive sing.1	sture toe	stuurde toe	toesture	toestuurde
subjunctive plur.1	sturen toe	stuurden toe	toesturen	toestuurden
imperative sing.	stuur toe
imperative plur.1	stuurt toe
participles	toesturend	toegestuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.