toelachen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch toelachen. Equivalent to toe +‎ lachen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtuˌlɑ.xə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toe‧la‧chen

Verb

toelachen

1. (transitive) to smile at, to smile toward
2. (transitive) to smile on, to be beneficial or favourable

Conjugation

Conjugation of toelachen (weak with strong past participle, separable)
infinitive	toelachen
past singular	lachte toe
past participle	toegelachen
infinitive	toelachen
gerund	toelachen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lach toe	lachte toe	toelach	toelachte
2nd person sing. (jij)	lacht toe, lach toe2	lachte toe	toelacht	toelachte
2nd person sing. (u)	lacht toe	lachte toe	toelacht	toelachte
2nd person sing. (gij)	lacht toe	lachte toe	toelacht	toelachte
3rd person singular	lacht toe	lachte toe	toelacht	toelachte
plural	lachen toe	lachten toe	toelachen	toelachten
subjunctive sing.1	lache toe	lachte toe	toelache	toelachte
subjunctive plur.1	lachen toe	lachten toe	toelachen	toelachten
imperative sing.	lach toe
imperative plur.1	lacht toe
participles	toelachend	toegelachen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (both senses): aanlachen