terugkrijgen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]terugkrijgen
Conjugation
[edit]Conjugation of terugkrijgen (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | terugkrijgen | |||
past singular | kreeg terug | |||
past participle | teruggekregen | |||
infinitive | terugkrijgen | |||
gerund | terugkrijgen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | krijg terug | kreeg terug | terugkrijg | terugkreeg |
2nd person sing. (jij) | krijgt terug, krijg terug2 | kreeg terug | terugkrijgt | terugkreeg |
2nd person sing. (u) | krijgt terug | kreeg terug | terugkrijgt | terugkreeg |
2nd person sing. (gij) | krijgt terug | kreegt terug | terugkrijgt | terugkreegt |
3rd person singular | krijgt terug | kreeg terug | terugkrijgt | terugkreeg |
plural | krijgen terug | kregen terug | terugkrijgen | terugkregen |
subjunctive sing.1 | krijge terug | krege terug | terugkrijge | terugkrege |
subjunctive plur.1 | krijgen terug | kregen terug | terugkrijgen | terugkregen |
imperative sing. | krijg terug | |||
imperative plur.1 | krijgt terug | |||
participles | terugkrijgend | teruggekregen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |