terechtwijzen

Dutch

Etymology

From terecht +‎ wijzen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

terechtwijzen

1. (transitive) to reprimand

   Synonym: de oren wassen

   De leraar moest de leerling terechtwijzen voor zijn ongepast gedrag in de klas.

   The teacher had to reprimand the student for his inappropriate behavior in the classroom.

   Het is belangrijk om medewerkers op een respectvolle manier te terechtwijzen als ze een fout maken.

   It is important to reprimand employees in a respectful manner when they make a mistake.

Conjugation

Conjugation of terechtwijzen (strong class 1, separable)
infinitive	terechtwijzen
past singular	wees terecht
past participle	terechtgewezen
infinitive	terechtwijzen
gerund	terechtwijzen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	wijs terecht	wees terecht	terechtwijs	terechtwees
2nd person sing. (jij)	wijst terecht, wijs terecht2	wees terecht	terechtwijst	terechtwees
2nd person sing. (u)	wijst terecht	wees terecht	terechtwijst	terechtwees
2nd person sing. (gij)	wijst terecht	weest terecht	terechtwijst	terechtweest
3rd person singular	wijst terecht	wees terecht	terechtwijst	terechtwees
plural	wijzen terecht	wezen terecht	terechtwijzen	terechtwezen
subjunctive sing.1	wijze terecht	weze terecht	terechtwijze	terechtweze
subjunctive plur.1	wijzen terecht	wezen terecht	terechtwijzen	terechtwezen
imperative sing.	wijs terecht
imperative plur.1	wijst terecht
participles	terechtwijzend	terechtgewezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.