Jump to content

stukać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *stukati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: stu‧kać

Verb

[edit]

stukać impf (perfective stuknąć)

  1. (transitive, reflexive) to knock, to rap, to tap
    Synonym: pukać
  2. (intransitive) to knock (emit a knocking sound)
  3. (transitive, colloquial) to hit, to strike

Conjugation

[edit]
Conjugation of stukać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stukać
present tense 1st stukam stukamy
2nd stukasz stukacie
3rd stuka stukają
impersonal stuka się
past tense 1st stukałem,
-(e)m stukał
stukałam,
-(e)m stukała
stukałom,
-(e)m stukało
stukaliśmy,
-(e)śmy stukali
stukałyśmy,
-(e)śmy stukały
2nd stukałeś,
-(e)ś stukał
stukałaś,
-(e)ś stukała
stukałoś,
-(e)ś stukało
stukaliście,
-(e)ście stukali
stukałyście,
-(e)ście stukały
3rd stukał stukała stukało stukali stukały
impersonal stukano
future tense 1st będę stukał,
będę stukać
będę stukała,
będę stukać
będę stukało,
będę stukać
będziemy stukali,
będziemy stukać
będziemy stukały,
będziemy stukać
2nd będziesz stukał,
będziesz stukać
będziesz stukała,
będziesz stukać
będziesz stukało,
będziesz stukać
będziecie stukali,
będziecie stukać
będziecie stukały,
będziecie stukać
3rd będzie stukał,
będzie stukać
będzie stukała,
będzie stukać
będzie stukało,
będzie stukać
będą stukali,
będą stukać
będą stukały,
będą stukać
impersonal będzie stukać się
conditional 1st stukałbym,
bym stukał
stukałabym,
bym stukała
stukałobym,
bym stukało
stukalibyśmy,
byśmy stukali
stukałybyśmy,
byśmy stukały
2nd stukałbyś,
byś stukał
stukałabyś,
byś stukała
stukałobyś,
byś stukało
stukalibyście,
byście stukali
stukałybyście,
byście stukały
3rd stukałby,
by stukał
stukałaby,
by stukała
stukałoby,
by stukało
stukaliby,
by stukali
stukałyby,
by stukały
impersonal stukano by
imperative 1st niech stukam stukajmy
2nd stukaj stukajcie
3rd niech stuka niech stukają
active adjectival participle stukający stukająca stukające stukający stukające
passive adjectival participle stukany stukana stukane stukani stukane
contemporary adverbial participle stukając
verbal noun stukanie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • stukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stukać in Polish dictionaries at PWN