stuknąć

Polish

Etymology

From stukać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstuk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: stuk‧nąć

Verb

stuknąć pf (imperfective stukać)

1. (transitive, reflexive) to knock, to rap, to tap

   Synonyms: puknąć, zapukać

2. (intransitive) to knock (emit a knocking sound)
3. (transitive, colloquial) to hit, to strike

Conjugation

Conjugation of stuknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stuknąć
future tense	1st	stuknę			stukniemy
	2nd	stukniesz			stukniecie
	3rd	stuknie			stukną
	impersonal	stuknie się
past tense	1st	stuknąłem, -(e)m stuknął	stuknęłam, -(e)m stuknęła	stuknęłom, -(e)m stuknęło	stuknęliśmy, -(e)śmy stuknęli	stuknęłyśmy, -(e)śmy stuknęły
	2nd	stuknąłeś, -(e)ś stuknął	stuknęłaś, -(e)ś stuknęła	stuknęłoś, -(e)ś stuknęło	stuknęliście, -(e)ście stuknęli	stuknęłyście, -(e)ście stuknęły
	3rd	stuknął	stuknęła	stuknęło	stuknęli	stuknęły
	impersonal	stuknięto
conditional	1st	stuknąłbym, bym stuknął	stuknęłabym, bym stuknęła	stuknęłobym, bym stuknęło	stuknęlibyśmy, byśmy stuknęli	stuknęłybyśmy, byśmy stuknęły
	2nd	stuknąłbyś, byś stuknął	stuknęłabyś, byś stuknęła	stuknęłobyś, byś stuknęło	stuknęlibyście, byście stuknęli	stuknęłybyście, byście stuknęły
	3rd	stuknąłby, by stuknął	stuknęłaby, by stuknęła	stuknęłoby, by stuknęło	stuknęliby, by stuknęli	stuknęłyby, by stuknęły
	impersonal	stuknięto by
imperative	1st	niech stuknę			stuknijmy
	2nd	stuknij			stuknijcie
	3rd	niech stuknie			niech stukną
passive adjectival participle		stuknięty	stuknięta	stuknięte	stuknięci	stuknięte
anterior adverbial participle		stuknąwszy
verbal noun		stuknięcie

Further reading

• stuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stuknąć in Polish dictionaries at PWN