stukot

Polish

Etymology

Deverbal from stukotać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstu.kɔt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ukɔt
• Syllabification: stu‧kot

Noun

stukot m inan

1. clatter (noise)

Declension

Declension of stukot

	singular	plural
nominative	stukot	stukoty
genitive	stukotu	stukotów
dative	stukotowi	stukotom
accusative	stukot	stukoty
instrumental	stukotem	stukotami
locative	stukocie	stukotach
vocative	stukocie	stukoty

Related terms

adjective

• stukotliwy

 

nouns

• stuk
• stukacz
• stukanina
• stukawka

 

verbs

• stukać impf
• stuknąć pf

 

Further reading

• stukot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stukot in Polish dictionaries at PWN