stróż

See also: Stróż

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stróż, from Proto-Slavic *stȏržь, from Proto-Balto-Slavic *starˀgiás. Doublet of straż.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstruʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uʂ
• Syllabification: stróż
• Homophones: Stróż, struż

Noun

stróż m pers (female equivalent stróżka)

1. watchman

   Synonyms: strażnik, dozorca, cieć

2. guardian, keeper, caretaker, custodian, warden

   Synonym: opiekun

Declension

Declension of stróż

	singular	plural
nominative	stróż	stróże/stróżowie/stróże (deprecative)
genitive	stróża	stróży/stróżów
dative	stróżowi	stróżom
accusative	stróża	stróży/stróżów
instrumental	stróżem	stróżami
locative	stróżu	stróżach
vocative	stróżu	stróże/stróżowie

Derived terms

nouns

• anioł stróż
• Anioł Stróż

 

• stróżostwo
• stróżowski
• stróżówka

 

Related terms

• straż
• strzec

 

Further reading

• stróż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stróż in Polish dictionaries at PWN