straż

See also: stráž

Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech strážě, from Proto-Slavic *storža. Displaced native Old Polish stróża. Doublet of stróż.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstraʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʂ
• Syllabification: straż
• Homophone: strasz

Noun

straż f

1. watch, guard, escort (group of people who guard)

   Synonym: warta

2. Ellipsis of straż pożarna.

Declension

Declension of straż

	singular	plural
nominative	straż	straże
genitive	straży	straży
dative	straży	strażom
accusative	straż	straże
instrumental	strażą	strażami
locative	straży	strażach
vocative	straży	straże

Derived terms

• straż miejska
• straż pożarna
• strażak
• strażnica
• strażnik

Further reading

• straż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• straż in Polish dictionaries at PWN