sprząc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъpręťi, from *sъpręgti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʂɔnt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡s
• Syllabification: sprząc

Verb

sprząc pf (imperfective sprzęgać)

1. (transitive) to couple, to engage, to team, to connect, to unite

   Synonyms: sczepić, spiąć, spoić, sprzęgnąć, zespolić, zetknąć, zewrzeć, złączyć

2. (transitive, of a sound system) to feedback

Conjugation

Conjugation of sprząc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sprząc
future tense	1st	sprzęgę			sprzężemy
	2nd	sprzężesz			sprzężecie
	3rd	sprzęże			sprzęgą
	impersonal	sprzęże się
past tense	1st	sprzągłem, -(e)m sprzągł	sprzęgłam, -(e)m sprzęgła	sprzęgłom, -(e)m sprzęgło	sprzęgliśmy, -(e)śmy sprzęgli	sprzęgłyśmy, -(e)śmy sprzęgły
	2nd	sprzągłeś, -(e)ś sprzągł	sprzęgłaś, -(e)ś sprzęgła	sprzęgłoś, -(e)ś sprzęgło	sprzęgliście, -(e)ście sprzęgli	sprzęgłyście, -(e)ście sprzęgły
	3rd	sprzągł	sprzęgła	sprzęgło	sprzęgli	sprzęgły
	impersonal	sprzężono
conditional	1st	sprzągłbym, bym sprzągł	sprzęgłabym, bym sprzęgła	sprzęgłobym, bym sprzęgło	sprzęglibyśmy, byśmy sprzęgli	sprzęgłybyśmy, byśmy sprzęgły
	2nd	sprzągłbyś, byś sprzągł	sprzęgłabyś, byś sprzęgła	sprzęgłobyś, byś sprzęgło	sprzęglibyście, byście sprzęgli	sprzęgłybyście, byście sprzęgły
	3rd	sprzągłby, by sprzągł	sprzęgłaby, by sprzęgła	sprzęgłoby, by sprzęgło	sprzęgliby, by sprzęgli	sprzęgłyby, by sprzęgły
	impersonal	sprzężono by
imperative	1st	niech sprzęgę			sprzążmy
	2nd	sprząż			sprzążcie
	3rd	niech sprzęże			niech sprzęgą
passive adjectival participle		sprzężony	sprzężona	sprzężone	sprzężeni	sprzężone
anterior adverbial participle		sprzężywszy
verbal noun		sprzężenie

Related terms

(nouns):

• sprzączka
• sprzęg
• sprzęgło

Further reading

• sprząc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprząc in Polish dictionaries at PWN