zetknąć

Polish

Etymology

From ze- +‎ tknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɛ.tknɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛtknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: ze‧tknąć

Verb

zetknąć pf (imperfective stykać)

1. (transitive) to connect, to put in contact, to touch together
2. (transitive, of people) to put in touch, to introduce
3. (reflexive with się) to touch one another
4. (reflexive with się, of people) to get in touch, to meet

Conjugation

Conjugation of zetknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zetknąć
future tense	1st	zetknę			zetkniemy
	2nd	zetkniesz			zetkniecie
	3rd	zetknie			zetkną
	impersonal	zetknie się
past tense	1st	zetknąłem, -(e)m zetknął	zetknęłam, -(e)m zetknęła	zetknęłom, -(e)m zetknęło	zetknęliśmy, -(e)śmy zetknęli	zetknęłyśmy, -(e)śmy zetknęły
	2nd	zetknąłeś, -(e)ś zetknął	zetknęłaś, -(e)ś zetknęła	zetknęłoś, -(e)ś zetknęło	zetknęliście, -(e)ście zetknęli	zetknęłyście, -(e)ście zetknęły
	3rd	zetknął	zetknęła	zetknęło	zetknęli	zetknęły
	impersonal	zetknięto
conditional	1st	zetknąłbym, bym zetknął	zetknęłabym, bym zetknęła	zetknęłobym, bym zetknęło	zetknęlibyśmy, byśmy zetknęli	zetknęłybyśmy, byśmy zetknęły
	2nd	zetknąłbyś, byś zetknął	zetknęłabyś, byś zetknęła	zetknęłobyś, byś zetknęło	zetknęlibyście, byście zetknęli	zetknęłybyście, byście zetknęły
	3rd	zetknąłby, by zetknął	zetknęłaby, by zetknęła	zetknęłoby, by zetknęło	zetknęliby, by zetknęli	zetknęłyby, by zetknęły
	impersonal	zetknięto by
imperative	1st	niech zetknę			zetknijmy
	2nd	zetknij			zetknijcie
	3rd	niech zetknie			niech zetkną
passive adjectival participle		zetknięty	zetknięta	zetknięte	zetknięci	zetknięte
anterior adverbial participle		zetknąwszy
verbal noun		zetknięcie

Derived terms

(noun):

• zetknięcie

Further reading

• zetknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zetknąć in Polish dictionaries at PWN