zespolić

Polish

Etymology

From ze- +‎ spolić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛˈspɔ.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: ze‧spo‧lić

Verb

zespolić pf (imperfective zespalać)

1. (transitive or reflexive with się) to join, to unite, to integrate (to form into one whole)

Conjugation

Conjugation of zespolić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zespolić
future tense	1st	zespolę			zespolimy
	2nd	zespolisz			zespolicie
	3rd	zespoli			zespolą
	impersonal	zespoli się
past tense	1st	zespoliłem, -(e)m zespolił	zespoliłam, -(e)m zespoliła	zespoliłom, -(e)m zespoliło	zespoliliśmy, -(e)śmy zespolili	zespoliłyśmy, -(e)śmy zespoliły
	2nd	zespoliłeś, -(e)ś zespolił	zespoliłaś, -(e)ś zespoliła	zespoliłoś, -(e)ś zespoliło	zespoliliście, -(e)ście zespolili	zespoliłyście, -(e)ście zespoliły
	3rd	zespolił	zespoliła	zespoliło	zespolili	zespoliły
	impersonal	zespolono
conditional	1st	zespoliłbym, bym zespolił	zespoliłabym, bym zespoliła	zespoliłobym, bym zespoliło	zespolilibyśmy, byśmy zespolili	zespoliłybyśmy, byśmy zespoliły
	2nd	zespoliłbyś, byś zespolił	zespoliłabyś, byś zespoliła	zespoliłobyś, byś zespoliło	zespolilibyście, byście zespolili	zespoliłybyście, byście zespoliły
	3rd	zespoliłby, by zespolił	zespoliłaby, by zespoliła	zespoliłoby, by zespoliło	zespoliliby, by zespolili	zespoliłyby, by zespoliły
	impersonal	zespolono by
imperative	1st	niech zespolę			zespolmy
	2nd	zespol			zespolcie
	3rd	niech zespoli			niech zespolą
passive adjectival participle		zespolony	zespolona	zespolone	zespoleni	zespolone
anterior adverbial participle		zespoliwszy
verbal noun		zespolenie

Further reading

• zespolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zespolić in Polish dictionaries at PWN