skroń

See also: skrøn and скронь

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish skronia.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrɔɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲ
• Syllabification: skroń

Noun

skroń f

1. (anatomy) temple

   Boli mnie głowa w okolicach skroni. ― My head hurts, around my temples.

2. (literary) head

   Synonyms: bania, baniak, baśka, głowa, główka, głowina, łepetyna, łeb, pała, makówka

Declension

Declension of skroń

	singular	plural
nominative	skroń	skronie
genitive	skroni	skroni
dative	skroni	skroniom
accusative	skroń	skronie
instrumental	skronią	skroniami/skrońmi
locative	skroni	skroniach
vocative	skroni	skronie

Derived terms

adjectives

• podskroniowy
• skroniowy

 

Descendants

• → Old Ruthenian: скронь (skronʹ)
  • Belarusian: скронь (skronʹ)
  • Ukrainian: скро́ня (skrónja)

Further reading

• skroń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skroń in Polish dictionaries at PWN