skot

See also: Skot, skót, sköt, škot, Škot, and Škót

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈskot]

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *skotъ with unclear origins. Possibly related to Proto-Germanic *skatta-.

Noun

skot m inan

1. (collective) cattle

Declension

Declension of skot (sg-only hard masculine inanimate)

	singular
nominative	skot
genitive	skotu
dative	skotu
accusative	skot
vocative	skote
locative	skotu
instrumental	skotem

Etymology 2

Noun

skot m anim

1. miser, skinflint, scrooge

   Synonyms: škot, lakomec, skrblík

Declension

Declension of skot (hard masculine animate)

	singular	plural
nominative	skot	skoti, skotové
genitive	skota	skotů
dative	skotovi, skotu	skotům
accusative	skota	skoty
vocative	skote	skoti, skotové
locative	skotovi, skotu	skotech
instrumental	skotem	skoty

Further reading

• “skot”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “skot”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “skot”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Icelandic

Etymology

From Old Norse skot, from Proto-Germanic *skutiz.

Pronunciation

• IPA^(key): /skɔːt/, [skoɔ̯t]
• Rhymes: -ɔːt

Noun

skot n (genitive singular skots, nominative plural skot)

1. a shot, a gunshot
2. a bullet

Declension

Declension of skot (neuter)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skot	skotið	skot	skotin
accusative	skot	skotið	skot	skotin
dative	skoti	skotinu	skotum	skotunum
genitive	skots	skotsins	skota	skotanna

Synonyms

• (bullet): byssukúla, kúla

Derived terms

• skjóta (verb)
• eins og skot
• skotvopn
• hríðskotabyssa
• geimskot
• skotfæri
• skothylki

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *skotъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skɔt/
• IPA^(key): (15^th CE) /skɔt/

Noun

skot m animacy unattested

1. (chiefly collective, attested in Greater Poland, Lesser Poland) horned cattle or animals
   • 1959 [1387], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 10, Poznań:

     Jaco my Sandziwog kazal swemu ludu wzøndz dwoye skota

     [Jako mi Sędziwoj kazał swemu ludu wziąć dwoje skota]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 148, 10:

     Chwalcze gospodna... swerz y wszelke skoty (bestiae et universa pecora)

     [Chwalcie Gospodna... źwierz i wszelkie skoty (bestiae et universa pecora)]

2. (attested in Greater Poland, Masovia) monetary unit worth 1/24 of a grzywna
   • 1901 [1421], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 301:

     Yze Gotard... nye wsal... pyersczena za dwadzescza scoth

     [Iże Gotard... nie wziął... pierścienia za dwadzieścia skot]

   • 1974 [1418], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kaliskie‎^[2], volume IV, number 632, Kalisz:

     Yako pan Lutek wsyal dzesancz scott penandzy

     [Jako pan Lutek wziął dziesięć skot pieniędzy]

   • 1863 [1380], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Kodeks dyplomatyczny księstwa mazowieckiego‎^[3], Masovia, page 96:

     De qualibet arte mechanica medio scoto, prout ius Culmense requirit

     [De qualibet arte mechanica medio skoto, prout ius Culmense requirit]

Related terms

verb

• skocić

 

noun

• skocię

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “skot”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *skotъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /skôt/

Noun

skȍt m (Cyrillic spelling ско̏т)

1. litter (animal young)
2. (derogatory) evil and merciless person

Declension

Declension of skot

	singular	plural
nominative	skȍt	skòtovi
genitive	skota	skotova
dative	skotu	skotovima
accusative	skota	skotove
vocative	skote	skotovi
locative	skotu	skotovima
instrumental	skotom	skotovima